Γέεννα Πυρός

Του Παναγιώτη Κατσίνα(απο την εφημερίδα ΤΟΛΜΗ)

Μέχρι πότε θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να δικαιώσουμε τον Σαββόπουλο, που εδώ και χρόνια φώναζε ότι είμαστε:
«Κράτος ασύστολων και πεσμένων κώλων, κωλοέλληνες…»

ΑΛΛΟ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΙΓΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙΝΕ

ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ φωτιά που έκαψε την Ολυμπία, η στήλη αυτή, είχε αποκαλέσει τον πρωθυπουργό «ανθρωπάκο». Βαρύς χαρακτηρισμός όμως το ανθρωπάκι δεν κατάλαβε τίποτα.
ΑΛΛΩΣΤΕ κάτι τέτοια γράφουν οι γραφικοί δεν τους δίνουν σημασία οι κυνικοί - οι κυνικοί απλώς κυβερνούν το κράτος (που «δεν υπάρχει»), το λαό (που διαφθείρουν ή ξεπουλάνε) και τη χώρα (που λεηλατούν και σκυλεύουν).
ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΟΥΜΕ! Ναι, μιλώ για τις φωτιές του μέλλοντος. Του εγγύς μέλλοντος. Όταν θα καίγεται (αύριο) ό,τι δεν πρόκανε να καεί (σήμερα) - για την ακρίβεια; ό,τι δεν προλάβανε να κάψουνε σήμερα, θα το κάψουνε αύριο.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ, την επαύριον μιας μεγάλης φωτιάς, μιλάμε για αυτήν καμία δεκαριά μέρες και μετά συνεχίζουμε με τις business as usual - και οριοθετούμε τα νέα οικοπεδάκια, γίνονται οι πρώτες ενθαρρυντικές καταπατήσεις, πέφτουν τα πρώτα μπετά, φτιάχνει και ο κυρ υπουργός το ανάλογο ρυθμιστικό σχέδιο - και η ζωή συνεχίζεται όλο και πιο αβίωτη, όλο και πιο άχαρη, όλο και πιο φτωχή…
ΓΙΑ ΤΗΝ επόμενη φωτιά δεν μιλά κανείς. Ώσπου να ξεσπάσει. Αύριο λοιπόν νέες φωτιές θα κατασπαράξουν τη χώρα, ό,τι δεν θα προλάβει να κατασπαράξει η σημερινή. Που με τη σειρά της αφανίζει ό,τι και όσα δεν αφάνισαν οι προηγούμενες. Στα χέρια του Καραμανλή, του κάηκε η Πεντέλη, του κάηκε η Πάρνηθα, του κάηκε η Ολυμπία, του κάηκε ο Ταΰγετος, η Πίνδος, του ξανακαίγεται η Πεντέλη, νησιά, βουνά, ραχούλες, νοικοκυριά, καλλιέργειες, άνθρωποι…
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ λέγαμε ότι αυτή η φωτιά είναι η μεγαλύτερη και η πιο φριχτή απ' όλες τις προηγούμενες. Και ήταν πάντα η επόμενη ακόμα πιο μεγάλη κι ακόμα πιο φριχτή. Γιατί; Διότι ουδέποτε η πολιτική εξουσία πήρε τον εαυτό της στα σοβαρά. Το μόνο που παίρνει στα σοβαρά η πολιτική ηγεσία είναι τα φράγκα των αφεντικών της - τα real estate, οι off shore και τα συναφή παίγνια στην καμπούρα μας. Ρωτώ; από την προηγούμενη καταστροφή, έγινε ως την τωρινή κάποια άσκηση αποτροπής;
Ούτε μία! Καταστρώθηκε κάποιο σχέδιο ετοιμότητας; Μπούρδες! Βγήκε κάποιο πόρισμα ευθυνών για τους δεκάδες νεκρούς; Νέκρα!
ΑΠΛΩΣ κάθε φορά που επέρχεται η συμφορά «βάζει ο δικός μας τη στολή του» και μπροστά στις κάμερες άλλοτε φορώντας «τζάκετ της αεροπορίας» κι άλλοτε ένα «άδειο σακάκι» λαμβάνει μέρος σε συσκέψεις του κώλου, κάτω από χάρτες κατόπιν, εορτής (της καταστροφής) και πάνω από άδεια τραπέζια, όπου ο μόνος εξοπλισμός (ρουφιάνα κάμερα) βόσκει ένα (αριθμός: 1) ορφανό μολύβι.
ΚΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ (η πολιτική εξουσία) που κρύβονται πίσω από τον ηρωισμό των χειριστών, των πυροσβεστών, των εθελοντών - ανίκανοι οι ίδιοι, μοιραίοι και θλιβεροί. Επιβλαβείς και ολετήρες.
ΑΠΟ ΤΟ 1985, το '87, το '93, το '97, το 2002, το 2005, το 2007 βράζουμε στο ίδιο καζάνι με τις φωτιές. Αυτοί είναι οι εμπρηστές!
ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ είναι ο κάθε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ο κάθε κυρ Σουφλιάς που «ρυθμίζει» κάθε φορά με σχέδιο τα αποτελέσματα της προηγούμενης καταστροφής και θέτει τις προϋποθέσεις της επόμενης.
ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ είναι εκείνος που τιμά και διακαιώνει τον καταπατητή.
ΟΙ ΑΝΕΜΟΙ που δυναμώνουν τις φωτιές είναι οι αεριτζήδες που επωφελούνται απ' αυτές. Και στην κορυφή όλων, ο αιρών τις αιτίες του κακού είναι ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Όχι μόνο για την φωτιά που μας εξοντώνει κάθε φορά, αλλά και για την επόμενη - ώσπου η εξουθένωσή μας να είναι τέλεια…
ΑΛΑΛΟΥΜ, με φόντο μία δημόσια διοίκηση αθεράπευτα διεφθαρμένη με μία κρατική μηχανή μονίμως ξεχαρβαλωμένη, με το «πολιτικό κόστος» με επίπεδο των δύο ελαφρόμυαλων κομμάτων εξουσίας, πρώτη αξία… Με την (αξιωματική) αντιπολίτευση να μαζεύει - με χαμηλούς τόνους στην αρχή, με τον τσαμπουκά σιγά-σιγά - ό,τι μπορεί από τα «αποκαΐδια». Και να μιλάει για κόκκινες γραμμές και πράσινα άλογα, έχοντας κυβερνήσει τα 20 από τα σχεδόν 30 χρόνια που οι πυρκαγιές κατακαίνε την Αττική, χωρίς να καίει, δηλαδή χωρίς να βάλει τις υποδομές για τίποτα, μη καθησυχάζοντας έτσι κανέναν ότι ερχόμενη στην εξουσία, δεν θα έχουμε του χρόνου τέτοια εποχή μία από τα ίδια.
ΕΥΤΥΧΩΣ, η αντίδραση του κρατικού μηχανισμού υπήρξε αστροπελέκι! Το αναψυκτήριο σώθηκε, ο κυρ Μαγγίνας θα είναι υποψήφιος και στις επόμενες εκλογές… Κατόπιν τούτων ο κυρ Σουφλιάς, ως ειδήμων (κατείχε κι αυτός αυθαίρετο), έλαβε από τον πρωθυπουργό την εντολή να αποκαταστήσει τη νομιμότητα - κι άρχισαν πάλι οι λύκοι να φυλάνε τα πρόβατα με βάση το νέο ρυθμιστικό σχέδιο για την Αθήνα των 9.000.000 ζόμπι… Χαλάλι μας.
ΜΕ ΤΗ ΔΑΣΙΚΗ υπηρεσία να παραμένει μηχανισμός πλουτισμού των στελεχών της μέσω της φάμπρικας αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων, τις πολεοδομίες να ακολουθούν κατά πόδας με τη νομιμοποίηση της οικοπεδοποίησης και ανοικοδόμησης δασικών εκτάσεων και τους δήμους να χαϊδεύουν τα αυτιά των δημοτών τους περιμένοντας υποκριτικά από το… κράτος ακόμη και να καθαρίσει τα ξερόχορτα στα δημοτικά πάρκα, οι συνεργοί στο έγκλημα είναι γνωστοί.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΗΜΑ

Όσο για τις εκλεκτές παρέες της μίζας και της αρπαχτής, σαν αυτές που ποζάρουν στις δυσώδεις βιτρίνες των ημερών, ταιριάζει απόλυτα εκείνος ο οξύαιχμος στίχος το Σ. Μάλαμα: «Όλοι οι καριόληδες μια εταιρία», (… πυλώνες και γρανάζια του συστήματος όλοι τους. Με τις γλαφυρές γραβάτες τους στην Ωραία Πύλη του συστημικού καθωσπρεπισμού). Πάντως, εμείς «από αλλοφροσύνη για ένα ξέφωτο» θα περιπολούμε…